گونه ها، قاچ سیب لبنانی

توی بدو بدوهای این روزهام،
بعد از این که یکم درس خوندم و به عنوان استراحت شروع کردم به گشتن راجب مطالب درمورد جایی که در چند روز آینده عازمشم،
وقتی عجله ای میام برگه هامو از تو اتاق بردارم و بزنم بیرون
چشمم میخوره به قفسه ی کتاب هام
یکی از کتاب های شعرمو از تو قفسه برمیدارم و
خودم رو میندازم رو تخت ...
ورق میزنم و ورق میزنم ..
بلند بلند شعرارو برا خودم می خونم ...

چرا که تو
زیباترین پرتره ی روزگارِ منی:
فرشته ای که در چشمانش
هکتار هکتار مزرعه ی قهوه می سوزند
و هیچ مردی نمی تواند
به حلقه ای زرین
صاحبِ سرزمین درون سینه اش شود ...
                                      یغما گلرویی