قلبم دیگه تحمل نداره.

این که توی یه فیلم خلافکارا مال یه کشور باشن یه چیزه
این که فیلم دولت یه کشور رو جنایتکار نشون بده یه چیز دیگه.
از نیمه های دیدن فیلمی که توش کشورم و مردمش رو قاتل و جنایتکار نشون میده
شروع به گریه کردن کردم.
آخر فیلم شخصیت اصلی زنده موند و درحالی که همه ی "آدم خوب" ها زنده موندن
نقش اول رف بقیه آدم بدها که میشدن بقیه آدم های مهم کشور من رو بکشه.
بعد از این که تیتراژ تموم شد
فقط یه صدا توی خونه میومد
صدای هق هق گریه های من .