If you like me just say yes

یه سری چیزا، یه سری آدما تو زندگیمون مث یه دفتر خوشگل می مونن
یه دفتر خوشگل که توی چند برگیش نوشته شده و
بعدش به خاطر همون چند برگ کنار گذاشته شده
هر بار که از کنارش رد می شیم حسرت اون چند برگ رو می خوریم
هر بار تو دل قشنگی دفتر رو تحسین می کنیم و تو دلمون میگیم اگه همون چند برگ نبود چه ها که نمی کردم با این دفتر
از یه جایی،
حاضریم زحمت و خستگی و درد انگشتای بعد از لاک گرفتن نقطه به نقطه ی اون ها رو به جون بخریم،
تا فقط دوباره اون دفتر خواستنی رو داشته باشیم.
درسته که اون دفتر هیچ وقت مثل روز اولش نمیشه
درسته که صفحه های اولش پره از قسمتای لاک گرفته شده که یه رد کمرنگی ازشون هنوزم زیر اون لاک ها مونده
درسته که درد انگشتا بعد از دقیقه ها وقت گذاشتن و فشار دادن اون لاک غلط گیر از یاد نمیره
اما،
لذت صفحه های بعدی که قراره نوشته بشن رو نمیتونیم منکر بشیم
نمی تونیم زیر سوال ببریمشون.
هرچند که نگاه کردن به صفحه های اول دردناک باشه
هرچقدر که درد نقطه های زیر لاک غلط گیر موندگار باشه .

|جمعه سی ام تیر ۱۳۹۶|15:47|PANAH |